Choroba przyzębia

Choroba przyzębia, znana również jako „paradontoza”, jest stanem zapalnym, na który cierpi 10% ludzi w Europie. Jest główną przyczyną utraty zębów, ma zatem konsekwencje estetyczne i funkcjonalne. Przede wszystkim jednak paradontoza jest związana z chorobami powodującymi ogólne reakcje zapalne, ale także z chorobą Alzheimera, chorobami układu krążenia, niektórymi nowotworami, astmą lub przewlekłą obturacyjną chorobą płuc (POChP). Wiedza na temat rozpoznawania objawów choroby przyzębia w celu szybkiego wdrożenia leczenia jest ważna nie tylko ze względu na możliwość zachowania pięknego uśmiechu i zdolności żucia, ale także pozwala postawić diagnozę lub uchronić się przed ogólnymi patologiami, które mogą być naprawdę poważne.

Czym jest choroba przyzębia?

Choroba przyzębia to kolejny etap zapalenia dziąseł. Jest to choroba zapalna pochodzenia zakaźnego, która obejmuje tkankę przyzębia, zwłaszcza dziąsła i kości wyrostka zębodołowego, do których przytwierdzone są zęby. Zapalenie przyzębia to późniejsze stadium nieleczonego zapalenia dziąseł. W wyniku utworzenia się płytki na zębach i pod dziąsłami zaczyna rozwijać się stan zapalny spowodowany infekcją bakteryjną. Bakterie rosną i rozmnażają się pod płytką i kamieniem nazębnym. Stopniowo atakują przyzębie, powodując zanik dziąseł i kości wyrostka zębodołowego, co prowadzi do utraty zębów.

Przyzębie składa się z części powierzchniowej (obejmującej przyczep nabłonkowy i dziąsło) oraz głębokiej (obejmującej cement, więzadło i kość wyrostka zębodołowego). Kiedy bakterie niszczą przyczep nabłonkowy, który jest anatomicznym spoiwem łączącym dziąsło i ząb, usuwają uszczelnienie między nimi. To właśnie jest przyczyną choroby przyzębia.

Najlepszym sposobem zapobiegania paradontozie jest zatem leczenie stanu zapalnego, gdy tylko się pojawi. Aby zapobiec zapaleniu dziąseł, należy przestrzegać zasad prawidłowej higieny jamy ustnej. W ten sposób można zapobiec rozprzestrzenianiu się płytki nazębnej i jej przekształceniu w kamień nazębny, który staje się pożywką dla bakterii. Zęby należy szczotkować co najmniej dwa razy dziennie przez co najmniej 2 minuty. Ważne jest również stosowanie nici dentystycznych lub szczoteczek międzyzębowych oraz płynów do płukania jamy ustnej, które zapobiegają powstawaniu płytki nazębnej, aby usunąć ją z miejsc, do których nie dociera szczoteczka, zwłaszcza między zębami. Ponadto zaleca się usuwanie kamienia nazębnego dwa razy w roku w gabinecie dentystycznym.

W jakim wieku rozwija się paradontoza?

Większość przypadków paradontozy jest związana z nieefektywnym szczotkowaniem zębów i nieleczonym zapaleniem dziąseł. Nie wszystkie osoby starsze cierpią na zapalenie dziąseł z powodu wieku. Na skutek naturalnego procesu starzenia się tkanka przyzębia staje się z wiekiem coraz bardziej krucha i przestaje skutecznie chronić zęby. Właśnie dlatego osoby starsze muszą szczególnie dobrze dbać o higienę jamy ustnej. Powinny one odwiedzać dentystę co najmniej dwa razy w roku w celu usunięcia kamienia nazębnego, aby zapobiec zapaleniu dziąseł, a w konsekwencji – chorobie przyzębia. 

Porównując dane dotyczące związku paradontozy z wiekiem, można stwierdzić, że pierwsze objawy zaczynają pojawiać się zazwyczaj po 30. roku życia ⁽¹⁾. Ponadto mężczyźni są bardziej narażeni na chorobę przyzębia niż kobiety. Wynika to prawdopodobnie z faktu, że przywiązują oni mniejszą wagę do zdrowia niż kobiety i być może mniej dbają o estetykę swojego uśmiechu. U nastolatków rzadko dochodzi do rozwoju paradontozy. Często jednak rozwija się u nich zapalenie dziąseł, czyli najłagodniejsza postać choroby przyzębia. Wynika to zarówno z zaburzeń hormonalnych związanych z okresem dojrzewania, jak i z braku higieny jamy ustnej.

Z kim się konsultować w przypadku choroby przyzębia?

Jeśli cierpisz na chorobę przyzębia, dentysta może skierować Cię do periodontologa, czyli stomatologa, który po ukończeniu studiów specjalizuje się w periodontologii. W celu uzyskania bezpośredniej porady periodontologa, należy skontaktować się z Francuskim Narodowym Stowarzyszeniem Stomatologicznym.

Źródła: 
(1) "Gum disease, causes, symptoms and treatments" from the National Institute of Health (NIH), August 2012: https://www.nidcr.nih.gov/sites/default/files/2017-09/periodontal-disease_0.pdf