OC_DENTIST_PATIENT_WOMAN_ADOBESTOCK_2019_45675
Spis treści

Choroba przyzębia

Choroba przyzębia, znana również jako „paradontoza”, jest główną przyczyną utraty zębów. Rozpoznaj objawy, aby szybko podjąć leczenie.

Choroba przyzębia, znana również jako „paradontoza”, jest stanem zapalnym, na który cierpi 10% ludzi w Europie. Jest główną przyczyną utraty zębów, ma zatem konsekwencje estetyczne i funkcjonalne. Przede wszystkim jednak paradontoza jest związana z chorobami powodującymi ogólne reakcje zapalne, ale także z chorobą Alzheimera, chorobami układu krążenia, niektórymi nowotworami, astmą lub przewlekłą obturacyjną chorobą płuc (POChP). Wiedza na temat rozpoznawania objawów choroby przyzębia w celu szybkiego wdrożenia leczenia jest ważna nie tylko ze względu na możliwość zachowania pięknego uśmiechu i zdolności żucia, ale także pozwala postawić diagnozę lub uchronić się przed ogólnymi patologiami, które mogą być naprawdę poważne.

Czym jest choroba przyzębia?

Choroba przyzębia to kolejny etap zapalenia dziąseł. Jest to choroba zapalna pochodzenia zakaźnego, która obejmuje tkankę przyzębia, zwłaszcza dziąsła i kości wyrostka zębodołowego, do których przytwierdzone są zęby. Zapalenie przyzębia to późniejsze stadium nieleczonego zapalenia dziąseł. W wyniku utworzenia się płytki na zębach i pod dziąsłami zaczyna rozwijać się stan zapalny spowodowany infekcją bakteryjną. Bakterie rosną i rozmnażają się pod płytką i kamieniem nazębnym. Stopniowo atakują przyzębie, powodując zanik dziąseł i kości wyrostka zębodołowego, co prowadzi do utraty zębów.

Przyzębie składa się z części powierzchniowej (obejmującej przyczep nabłonkowy i dziąsło) oraz głębokiej (obejmującej cement, więzadło i kość wyrostka zębodołowego). Kiedy bakterie niszczą przyczep nabłonkowy, który jest anatomicznym spoiwem łączącym dziąsło i ząb, usuwają uszczelnienie między nimi. To właśnie jest przyczyną choroby przyzębia.

Najlepszym sposobem zapobiegania paradontozie jest zatem leczenie stanu zapalnego, gdy tylko się pojawi. Aby zapobiec zapaleniu dziąseł, należy przestrzegać zasad prawidłowej higieny jamy ustnej. W ten sposób można zapobiec rozprzestrzenianiu się płytki nazębnej i jej przekształceniu w kamień nazębny, który staje się pożywką dla bakterii. Zęby należy szczotkować co najmniej dwa razy dziennie przez co najmniej 2 minuty. Ważne jest również stosowanie nici dentystycznych lub szczoteczek międzyzębowych oraz płynów do płukania jamy ustnej, które zapobiegają powstawaniu płytki nazębnej, aby usunąć ją z miejsc, do których nie dociera szczoteczka, zwłaszcza między zębami. Ponadto zaleca się usuwanie kamienia nazębnego dwa razy w roku w gabinecie dentystycznym.

Jak dochodzi do rozwoju choroby przyzębia?

Jak dochodzi do rozwoju choroby przyzębia?

Do 2017 r. chorobę przyzębia dzieliło się na dwie kategorie: postać przewlekłą i agresywną. Obecnie lekarze klasyfikują ją według czterech etapów rozwoju, które opisuje się za pomocą trzech kryteriów: ciężkość, złożoność i zakres patologii. Ponadto szybkość, z jaką rozwija się choroba przyzębia, określana jest na 3-stopniowej skali: powolna, umiarkowana lub szybka. Ta precyzyjna klasyfikacja umożliwia stomatologom i periodontologom wdrożenie szybkiego i skutecznego leczenia, gdy zauważą objawy u pacjenta.

Dowiedz się więcej
Co robić w przypadku choroby przyzębia?

Co robić w przypadku choroby przyzębia?

Jeśli chodzi o chorobę przyzębia, istnieje tylko jedno rozwiązanie: jak najszybciej skonsultować się ze specjalistą w celu wdrożenia leczenia. Leczenie będzie jednak skuteczne tylko wtedy, gdy pacjent będzie przestrzegać zasad prawidłowej higieny jamy ustnej i zwalczał płytkę nazębną poprzez regularne szczotkowanie.

Dowiedz się więcej
Jak prawidłowo szczotkować zęby?

Jak prawidłowo szczotkować zęby?

Mycie zębów przy paradontozie może być uciążliwe ze względu na stan zapalny dziąseł, który powoduje wrażliwość dziąseł i krwawienie. Jednak prawidłowe mycie jest niezbędne, aby ograniczyć rozprzestrzenianie się chorób przyzębia. Aby skutecznie i bezboleśnie myć zęby, dostępne są produkty do higieny jamy ustnej opracowane specjalnie do walki z zapaleniem przyzębia, które należy połączyć z odpowiednią rutyną pielęgnacyjną.  

Dowiedz się więcej

W jakim wieku rozwija się paradontoza?

Większość przypadków paradontozy jest związana z nieefektywnym szczotkowaniem zębów i nieleczonym zapaleniem dziąseł. Nie wszystkie osoby starsze cierpią na zapalenie dziąseł z powodu wieku. Na skutek naturalnego procesu starzenia się tkanka przyzębia staje się z wiekiem coraz bardziej krucha i przestaje skutecznie chronić zęby. Właśnie dlatego osoby starsze muszą szczególnie dobrze dbać o higienę jamy ustnej. Powinny one odwiedzać dentystę co najmniej dwa razy w roku w celu usunięcia kamienia nazębnego, aby zapobiec zapaleniu dziąseł, a w konsekwencji – chorobie przyzębia. 

Porównując dane dotyczące związku paradontozy z wiekiem, można stwierdzić, że pierwsze objawy zaczynają pojawiać się zazwyczaj po 30. roku życia (1). Ponadto mężczyźni są bardziej narażeni na chorobę przyzębia niż kobiety. Wynika to prawdopodobnie z faktu, że przywiązują oni mniejszą wagę do zdrowia niż kobiety i być może mniej dbają o estetykę swojego uśmiechu. U nastolatków rzadko dochodzi do rozwoju paradontozy. Często jednak rozwija się u nich zapalenie dziąseł, czyli najłagodniejsza postać choroby przyzębia. Wynika to zarówno z zaburzeń hormonalnych związanych z okresem dojrzewania, jak i z braku higieny jamy ustnej.

Z kim się konsultować w przypadku choroby przyzębia?

Jeśli cierpisz na chorobę przyzębia, dentysta może skierować Cię do periodontologa, czyli stomatologa, który po ukończeniu studiów specjalizuje się w periodontologii. W celu uzyskania bezpośredniej porady periodontologa, należy skontaktować się z Francuskim Narodowym Stowarzyszeniem Stomatologicznym.

Źródła: 
(1) "Gum disease, causes, symptoms and treatments" from the National Institute of Health (NIH), August 2012: https://www.nidcr.nih.gov/sites/default/files/2017-09/periodontal-disease_0.pdf

Czy wiesz, że...

Czy jesteś ekspertem w dziedzinie higieny jamy ustnej?

W przeciwieństwie do próchnicy, która szybko zaczyna powodować ból, paradontoza w większości wypadków nie objawia się wrażliwością czy bólem. Najbardziej charakterystyczne objawy paradontozy to zaczerwienione i krwawiące dziąsła, odsłonięte szyjki, zwiększone przestrzenie międzyzębowe i nieświeży oddech.  

Bakterie odpowiedzialne za paradontozę żywią się cukrami zawartymi w naszym pożywieniu: należy zatem ograniczyć spożycie produktów zawierających cukier, także napojów, aby nie przyczyniać się do namnażania patogenów biorących udział w chorobach przyzębia.  

Początek zapalenia przyzębia nie jest związany z wiekiem, ale z niewłaściwą higieną jamy ustnej i rozwojem zapalenia dziąseł. Osoby starsze są jednak bardziej narażone na rozwój chorób przyzębia, ponieważ w ich przypadku tkanki przyzębia stają się bardziej delikatne i mniej zdolne do pełnienia roli ochronnej, a także dlatego, że dłużej są narażone na działanie płytki nazębnej. 

Nie ma jednej bakterii, która wywołuje chorobę przyzębia. Jak to zwykle w przyrodzie bywa, sytuacja jest bardziej złożona. Choroba przyzębia związana jest z zaburzeniem równowagi flory bakteryjnej, która sprzyja rozwojowi bardziej agresywnych bakterii, które są szkodliwe dla tkanek. 

Sama choroba przyzębia nie jest zaraźliwa, ale ponieważ jest spowodowana nadmiernym rozwojem bakterii, z których część może pochodzić spoza organizmu, może być przenoszona przez ślinę – na przykład przez używanie wspólnych sztućców lub szczoteczki do zębów.  

powrót do góry